Δείχνοντας αγάπη στα πιο ξεχωριστά μέλη της ζωής μας: Στους ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ. ♥ (μέρος 1ο)

  Γεια σας! :D
   Αποφάσισα σε αυτό το άρθρο να σας μιλήσω για κάτι που με στεναχωρεί. Τι περνάνε οι γονείς μας για να μας δουν ευτυχισμένους, παιδιά? Ξέρετε? Μπορεί να είμαστε ακόμα μικροί και να μην έχουμε ιδέα τι τους συμβαίνει, ή μπορεί να ξέρουμε τι τους συμβαίνει όμως μόνο σε μικρό βαθμό. Και τι ζητάνε από εμάς? Τρία πράγματα! Τρία ΑΠΛΑ πράγματα! Θα σας μιλήσω αναλυτικά γι'αυτά σε τρία άρθρα.

ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ
   Τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία μου, όταν οι γονείς τους προσπαθούν να κερδίσουν λίγη παρηγοριά από αυτούς, με αυτόν τον τρόπο, αρνούνται θεωρώντας το αηδιαστικό! Εγώ το ΣΥΧΑΙΝΟΜΑΙ αυτό! Εντάξει, ας μην πηγαίνουμε και συνέχεια, έως ότου καταλήξει όντως αηδιαστικό, όμως ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ! Περνάνε όλη τους τη ζωή προσπαθώντας να μας μεγαλώσουν, ξοδεύουν όλη τους την ενέργεια σε δουλειές έτσι ώστε να μπορούν να μας ντύσουν, να μας αναθρέψουν, να μας κάνουν σωστούς ανθρώπους κι εμείς, μόνο και μόνο επειδή "είμαστε μεγάλοι'', το μόνο που κάνουμε είναι να τους σπρώχνουμε κάθε φορά που προσπαθούν να μας φιλήσουν ή να μας αγκαλιάσουν. Το μόνο που θέλουν είναι λίγη αγάπη, λίγη ζεστασιά και λίγη παρηγοριά, για να ξεχάσουν την άσχημη μέρα που πέρασαν προσπαθώντας να μας εξασφαλίσουν το μέλλον μας!

   Τι είναι μια αγκαλιά? Απλά απλώνεις τα χέρια και βάζεις κάποιον ανάμεσά τους. Κι όμως, είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνει στους ανθρώπους! Τα αισθήματα που δημιουργούνται είναι υπέροχα! Είναι ένας τρόπος να δείξεις την αγάπη σου, είναι ένας τρόπος να πεις στους γονείς σου: "Μαμά / μπαμπά, καταλαβαίνω όσα κάνετε για μένα, καταλαβαίνω όσα περνάτε για μένα και σας ευχαριστώ τόσο πολύ! Οι κόποι σας δεν θα πάνε χαμένοι. Θα σας το ανταποδώσω στο μέλλον! Δεν θα απογοητευτείτε καθόλου από εμένα! Κάποτε θα είστε περήφανοι!". 
   Γιατί λοιπόν δεν αφήνουμε λίγο πίσω τον εγωισμό μας? 

Ελπίζω να σας έπεισα :),

~Life